หลายครั้งที่รู้สึกอยากเดินทางไปไหนซักที่ แต่การชวนคนอื่นๆให้ไปที่เดียวกันในเวลาที่ว่างพร้อมกันเป็นไปได้ยากมากและหลายทริปที่เกิดขึ้นคือนัดกันไปมาสุดท้ายก็ล่ม สิ่งหนึ่งที่ทำได้คือการออกเดินทางคนเดียว แต่จะทำยังไงดีเพราะว่าไม่เคยเลย?
สิ่งหนึ่งที่ยากในการเดินทาง คือ การที่เลือกเส้นทางใหม่หรือการออกจากกรอบเดิมๆในครั้งแรก เหตุเพราะสิ่งมีชีวิตทั้งหลายมักจะหาสูตรในการปรับตัวให้เข้ากับเหตุการณ์และหาสูตรสำเร็จในการอยู่รอด ลองสังเกตุจากสิ่งมีชีวิตต่างๆรอบตัวไม่ว่าหมาหรือแมว จะสังเกตุได้ว่าสิ่งชีวิตต่างๆมักจะทำเรื่องแบบเดิมๆจนกระทั่งการกระทำแบบเดิมๆไม่สามารถตอบโจทย์ชีวิตได้ เช่น โดนเอาไปปล่อยในที่อื่น ต้องย้ายที่อยู่ตามเจ้าของไป หรือว่าโดนไล่ที่จากเจ้าถิ่นและสัตว์เหล่านั้น
ชีวิตคนก็เช่นกันและเราก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนๆกับทุกคน ก้าวแรกในการเที่ยวคนเดียวคือยากมากแต่ด้วยโจทย์บังคับทำให้ต้องทำเพราะว่าจากที่เราแพลนจะไปเที่ยวกับเพื่อนกันสองคนในตอนนั้นแต่ก็มาทะเลาะกันก่อนเลยต้องต่างคนต่างไปแล้วด้วยเวลากระชั้นชิดเลยไม่สามารถหาใครมาแทนได้ แต่เอาจริงก็ไม่ได้หาใครมาแทนด้วยละกลัวหนีเสือปะจรเข้ ก็เลยไม่เอาดีกว่า คนเดียวก็จะไปเพราะยังไงก็เป็นคนวางแผนไว้เองแต่แรกแล้วแต่แค่ว่าเปลี่ยนรายละเอียดและโรงแรมการเที่ยวไปจากเดิม ตอนนั้นก็เลยเลือกที่ๆอยากไป ที่ๆอยากนอนและปรับโปรแกรมเป็นที่ๆอยากไปทั้งหมด พยายามวางแผนให้รัดกุมทุกอย่างเพราะว่าเป็นการไปต่างประเทศด้วยตัวคนเดียวครั้งแรก ให้เผื่อที่ให้เกิดเรื่องที่น่าจะมีปัญหาได้น้อยที่สุด แต่จากเหตุการณ์วันนั้นทำให้ได้ลองการเที่ยวที่ยากสำหรับเราเป็นครั้งแรกเพราะแค่เอาจริงๆสำหรับเที่ยวไทยคนเดียวไม่นับแบบไปพัทยาบางแสนอะไรแบบนี้หรืออะไรที่ขับรถไปได้นะหรือแค่ไปต่างจังหวัดคนเดียวก็ยังไม่เคยเลย
ซึ่งครั้งนั้นก็ผ่านมาเกือบ 10 ปีได้แล้วความกลัวครั้งนั้นทำให้เติบโต การเติบโตทำให้มองความกลัวเปลี่ยนไป ความอันตรายจากการเที่ยวคนเดียวยังมีอยู่ ความวุ่นวายจากการท่องเที่ยวยังมีอยู่ ทุกๆอย่างยังเหมือนเดิมแต่จิตใจที่เติบโตขึ้นทำให้เข้าใจกับปัญหาต่างๆเหล่านั้นได้มากขึ้น ระวังขึ้น ปรับตัวได้มากขึ้นและสนุกมากขึ้น จากความกลัววันนั้นจึงทำให้เป็นอิสระมากขึ้นในวันนี้
แล้วเพื่อนๆละเป็นยังไงกันบ้าง
