เดินเท้าไปด้วยกัน เดินเที่ยวไปทุกที่
ภูกระดึงอาจจะทำให้เราเหนื่อยโคตรๆ แต่ก็ทำให้เราได้พบกับประสบการณ์ที่คุ้มค่าและเรื่องราวที่น่าจดจำ และที่สำคัญที่สุด มันทำให้เราได้รู้จักตัวเองมากขึ้น เราจะไม่มีวันลืมความรู้สึกที่ได้ยืนอยู่บนยอดภูกระดึง
การเดินทางของเราใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว จากวันที่ใจเราขุ่นมัวราวกับแก้วน้ำที่เต็มไปด้วยตะกอน จนถึงวันนี้ที่ความรู้สึกต่างๆ เริ่มตกตะกอนลง
ทาคายามะไม่ได้เป็นเพียงแค่เมืองเก่าที่สวยงามแต่เป็นที่พักใจที่ช่วยให้เราเยียวยาตัวเอง และเป็นเครื่องเตือนใจว่าแม้ในวันที่มืดมนก็ยังมีความหวัง
เราได้มาเห็นมันจนได้ หมู่บ้านชิราคาวาโกะ หมู่บ้านในฝันที่เราเฝ้ารอคอย ภาพบ้านหลังคาทรงสูงชันคล้ายมือพนมที่คุ้นเคยจากโปสการ์ดและอินเทอร์เน็ต
เมื่อกำแพงหิมะโอบกอดหัวใจ: บทเรียนจาก Tateyama Alpine Route ที่สอนให้ลืมและเริ่มต้นใหม่ มองมันเป็นบททดสอบที่ชีวิตมอบให้และจงเชื่อมั่น
บางครั้ง การสูญเสียอะไรบางอย่าง อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการค้นพบสิ่งใหม่ ๆ ในชีวิตก็ได้ และบางครั้ง การเดินทางคนเดียว อาจจะเป็นการเดินทางที่ทำให้เราค้นพบตัวเองอย่างแท้จริง
ย้อนกลับไปในปี 2007 ยุคที่สมาร์ทโฟนยังไม่เฟื่องฟูและข้อมูลยังมีจำกัด การเดินทางท่องเที่ยวด้วยตัวเองจึงเป็นเรื่องที่ท้าทายอย่างยิ่ง