ฟูจิและซากุระ: เมื่อความงามของธรรมชาติเยียวยาหัวใจที่เหนื่อยล้า และสอนให้เรากล้าก้าวเดินต่อไป
การเดินทางของเราใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว จากวันที่ใจเราขุ่นมัวราวกับแก้วน้ำที่เต็มไปด้วยตะกอน จนถึงวันนี้ที่ความรู้สึกต่างๆ เริ่มตกตะกอนลง และใจที่เคยขุ่นมัวก็เริ่มใสขึ้นทีละน้อย ราวกับน้ำที่ค่อยๆ เอ่อล้นออกจากแก้ว จนเหลือเพียงความสงบและความเข้าใจ
จุดหมายปลายทางสุดท้ายของเราคือภูเขาไฟฟูจิ สัญลักษณ์ของประเทศญี่ปุ่นที่ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันงดงาม ภูเขาที่เป็นดังพลังที่คอยยึดเหนี่ยวจิตใจของคนญี่ปุ่นมาช้านาน
เราโชคดีที่มาในช่วงที่ซากุระกำลังบานสะพรั่ง ต้นซากุระที่เรียงรายอยู่รอบทะเลสาบคาวากุจิโกะ (Kawaguchiko) แต่งแต้มสีชมพูหวานให้กับทิวทัศน์ ภูเขาไฟฟูจิที่ปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลนตัดกับสีชมพูของดอกซากุระ เป็นภาพที่งดงามราวกับภาพวาดในเทพนิยาย
เราไม่ได้วางแผนเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ มากมาย เราแค่อยากใช้เวลาอยู่กับธรรมชาติอันเงียบสงบและสวยงามนี้ ปล่อยให้ความงามของธรรมชาติโอบกอดเรา และเยียวยาหัวใจที่เหนื่อยล้า
เรานั่งลงบนม้านั่งริมทะเลสาบ มองดูดอกซากุระที่ร่วงหล่นลงมาตามสายลม เหมือนเกล็ดหิมะสีชมพูที่โปรยปรายลงมาจากท้องฟ้า แต่ละกลีบที่ร่วงหล่นนั้นสวยงามและอ่อนโยน ทำให้เรานึกถึงความไม่จีรังของชีวิต
ลมเย็นพัดผ่านใบหน้า พัดพาความเหนื่อยล้าและความทุกข์ใจออกไปจากตัวเรา เหลือไว้เพียงความสงบและความสุขที่เรียบง่าย ความสุขที่ไม่ต้องไขว่คว้า ไม่ต้องดิ้นรน เพียงแค่ปล่อยใจไปกับธรรมชาติรอบตัว
เราหลับตาลง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกซากุระลอยมาแตะจมูก เป็นกลิ่นที่หอมหวานและสดชื่น กลิ่นที่ทำให้เรานึกถึงความหวังและการเริ่มต้นใหม่
เราลืมตาขึ้นอีกครั้ง มองดูภูเขาไฟฟูจิที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ภูเขาที่ไม่เคยหวั่นไหวต่อพายุหรือแผ่นดินไหว ภูเขาที่เป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่งและความอดทน ภูเขาที่เฝ้ามองผู้คนและเรื่องราวต่างๆ ผ่านมาแล้วผ่านไป
ภาพนั้นทำให้เรารู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา เราคิดว่า ถ้าภูเขาไฟฟูจิยังคงยืนหยัดอยู่ได้ แม้จะต้องเผชิญกับความยากลำบากมากมาย แล้วทำไมเราจะผ่านพ้นเรื่องราวต่างๆ ไปไม่ได้
เราลุกขึ้นยืน มองไปรอบๆ อีกครั้ง ธรรมชาติรอบตัวเรากำลังบอกเราว่า ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป แม้ว่าเราจะต้องเผชิญกับความสูญเสียหรือความผิดหวัง
เราพร้อมที่จะกลับบ้านแล้ว และพร้อมที่จะเดินหน้าต่อไป พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความท้าทายใหม่ๆ ด้วยหัวใจที่เข้มแข็งขึ้น
เราจะเก็บภาพความสวยงามของฟูจิและซากุระไว้ในความทรงจำ เป็นเครื่องเตือนใจว่า แม้ในวันที่มืดมนที่สุด ก็ยังมีความสวยงามและความหวังรอเราอยู่เสมอ
และที่สำคัญที่สุด เราจะจดจำบทเรียนที่เราได้รับจากการเดินทางครั้งนี้ นั่นคือการเรียนรู้ที่จะอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง การปล่อยวางสิ่งที่เราไม่สามารถควบคุมได้ และการเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ ที่จะเข้ามาในชีวิต
เราเชื่อว่า ตราบใดที่เรายังมีความหวังและกำลังใจ เราจะสามารถผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆ ไปได้ และพบกับความสุขที่แท้จริงในชีวิต
ตอนอื่น
EP1: โดดเดี่ยวเดียวดาย…แต่ไม่เดียวดายที่ญี่ปุ่น
EP2: บทเรียนจาก Tateyama Alpine Route
EP3: ชิราคาวาโกะ: บทเรียนชีวิตจากหมู่บ้านหลังคามือพนม
EP4: ทาคายามะ: ที่พักใจในเมืองเก่า เมื่อความสุขเล็กๆ เริ่มเยียวยาเรา
